7 — Interview — Door mijn studie antropologie en al het reizen ben ik echt een cultuurrelativist geworden. Het maakt mij mild en in staat om met meer lol, compassie en afstand naar onze gekkigheid in Nederland te kijken. Het samen reizen heeft mijn gezin diep gevormd en verbonden. Toen onze kinderen 7 en 10 jaar oud waren, hebben we ze mee op wereldreis genomen. Wij gaven hen zelf les terwijl we rondtrokken door Thailand, Laos, Vietnam, Australië en NieuwZeeland. Het is voor ons allemaal de grootste levenservaring geweest en ik ben daar nog iedere dag dankbaar voor. Onze kinderen zijn inmiddels 19 en 21 jaar en gaan nog steeds vol enthousiasme jaarlijks met ons mee op een avontuurlijke reis. Tijdens de coronacrisis hebben we trouwens ook prachtige plekken in Nederland bezocht. Reizen gaat meer over mindset dan over de afstand.” Waarom geeft het werken in de reisbranche zo veel voldoening? “Als je werkzaam bent in de reisbranche verbindt je werelden van mensen met elkaar en doe je altijd je best om mensen een levenservaring te geven. In principe werk je met blije mensen – oké, klachten horen er natuurlijk ook bij – en de leukste medewerkers in de reisbranche vind ik de mensen die zelf echt heel erg veel van een bepaalde plek houden. Die geven je de beste insiderstips.” Welke speciale herinneringen heb jij zelf aan reizen? “Ach zo veel. Slapen voor onderzoek bij de Bachtiari Nomaden in een tent in Iran, trekkingstochten door de Himalaya, de zon zien opgaan boven Angkor Watt, begrafenisrituelen meemaken in het binnenland van Tana Toraja, door musea struinen in New York, Schildpadden eieren zien leggen in Costa Rica en rare dingen eten in China. Maar ook de eerste klaprozen zien opengaan in Limburg. Gek genoeg zijn juist de momenten waarbij het best zwaar was of je inspanning moest leveren die mij zijn bijgebleven. De dagen aan het strand waren zalig op dat moment en soms een welkome en Danielle in Iran
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=